نکات مهم در نگهداری تجهیزات جوشکاریCO2

تجهیزات CO2 در جوشکاری MIG/MAG، آتش‌نشانی، برودت و فرایندهای صنعتی زمانی بیشترین کارایی و ایمنی را فراهم می‌کنند که نگهداری آن‌ها منظم، مستند و مطابق دستورالعمل انجام شود. ماهیت گاز CO2 که تحت فشار ذخیره می‌شود و در تماس با رطوبت به محیط سرد و خورنده تبدیل می‌شود، حساسیت نگهداری را افزایش می‌دهد و ضرورت اجرای برنامه‌ی پیشگیرانه را دوچندان می‌کند.

دامنه و شناخت تجهیزات

دامنه و شناخت تجهیزات

پیش از هر اقدامی باید اجزای سامانه‌ی CO2 به‌درستی شناخته شوند. سیلندر یا مخزن تحت فشار، شیر اصلی، کلاهک محافظ، رگلاتور و مانومتر، شیلنگ‌ها و اتصالات، فلو‌متر، گرم‌کن یا هیتر در صورت نیاز، و در کاربرد جوشکاری، تورچ، نازل، لاینر، نوک تماسی و وایرفیدر مجموعه‌ی تجهیزات را تشکیل می‌دهند. شناخت عملکرد هر جزء و درک نقاط مستعد خرابی مانند اورینگ‌ها، رزوه‌ها و بست‌ها باعث پیشگیری از نقص‌های پرهزینه و توقف کار می‌شود.

1.اصول ایمنی پایه

کار با CO2 به دلیل خطر خفگی در فضاهای بسته، خطر پرتاب ناشی از شکست شیر یا سیلندر، و یخ‌زدگی موضعی در اثر انبساط گاز، مستلزم رعایت اصولی مشخص است. فراهم کردن تهویه‌ی کافی، دور نگه‌داشتن منابع حرارتی، محکم‌کردن سیلندر به صورت عمودی با زنجیر یا بست، و استفاده از کلاهک محافظ در زمان حمل‌ونقل باید همواره رعایت شود. آموزش نحوه‌ی بستن تدریجی شیر، رهاسازی ایمن فشار باقی‌مانده و استفاده از تجهیزات حفاظت فردی مانند دستکش عایق و عینک ایمنی نیز ضروری شمرده می‌شود.

2.شرایط محیطی نگهداری

کنترل دما و رطوبت بر سلامت کل سامانه اثر مستقیم می‌گذارد. نگهداری در محیط خشک، خنک و دور از تابش مستقیم خورشید و منابع گرما انجام شود. تغییرات دمایی تند و میعان رطوبت در خطوط باعث ورود آب، تشکیل یخ خشک و افت پایداری قوس در جوشکاری می‌شود. کف انبار هموار و بدون احتمال ضربه به بدنه‌ی سیلندر انتخاب شود و از تماس با مواد خورنده و بخارات اسیدی پرهیز شود.

3.نگهداری سیلندر و شیر

بازرسی ظاهری سیلندر از نظر فرورفتگی، خراش عمیق، زنگ‌زدگی و آثار ضربه به‌صورت روزانه انجام شود. تاریخ هیدروتست و اعتبار سیلندر بررسی و در صورت انقضا از بهره‌برداری خارج شود. رزوه‌ها تمیز و خشک نگه‌داشته شوند و هرگز با نوار تفلون نامناسب یا گریس‌های غیرمجاز آلوده نشوند. کلاهک محافظ خارج از زمان مصرف بسته بماند و حمل سیلندر بدون کلاهک انجام نشود. باز و بسته‌کردن شیر با حرکت آرام و پیوسته انجام شود تا از ضربه‌ی فشار به رگلاتور جلوگیری شود.

4.رگلاتور، مانومتر و فلو‌متر

رگلاتور باید متناسب با فشار کاری و دبی مورد نیاز انتخاب و فقط برای CO2 استفاده شود. ورود ضربه‌ی ناگهانی فشار با باز کردن دفعی شیر باعث آسیب دیافراگم و نشتی می‌شود و باید از آن جلوگیری شود. نشانه‌های خرابی مانند لرزش عقربه، برگشت آرام به صفر و تغییرات ناگهانی فشار به‌عنوان هشدار تلقی شود. تمیزی رزوه‌ها و اورینگ‌ها حفظ و در صورت فرسایش با قطعه‌ی استاندارد تعویض شود. فلو‌متر به‌صورت عمودی نصب و قرائت آن در حالت پایدار انجام شود تا تنظیم دقیق تضمین شود.

5.شیلنگ ها و اتصالات

سلامت شیلنگ‌ها از نظر ترک، تورم، بریدگی و سخت‌شدن روکش به‌صورت دوره‌ای کنترل شود. طول شیلنگ تا حد امکان کوتاه و مسیر عبور دور از لبه‌های تیز و مسیر حرکت لیفتراک انتخاب شود. بست‌ها و مهره‌ها با گشتاور مناسب بسته و از اعمال نیروی بیش‌ازحد که به رزوه‌ها آسیب می‌زند پرهیز شود. هرگونه لکه‌ی سفید ناشی از برفک یا بوی خفه‌کننده در محل اتصال به‌عنوان نشتی تلقی و بلافاصله رسیدگی شود. برای مشاهده و خرید شیلنگ ها و لوازم جوشکاری CO2 می‌توانید اینجا کلیک کنید.

6.تورچ، نازل و لاینر در جوشکاری

نازل و نوک تماسی در اثر پاشش و گرما دچار رسوب و بیضی‌شدن می‌شوند و کیفیت قوس را مختل می‌کنند. تمیزکاری منظم نازل با برس مناسب، تعویض به‌موقع نوک تماسی در صورت لقی، و کنترل لاینر از نظر گرفتگی با براده و ذرات سیم انجام شود. مسیر سیم در وایرفیدر تمیز نگه‌داشته شود و فشار رول‌ها به اندازه‌ای تنظیم شود که لغزش و له‌شدن سیم رخ ندهد. استفاده از آسترهای مناسب برای سیم‌های زنگ‌زننده و کنترل روانی عبور سیم پایداری جریان و کیفیت جوش را تضمین می‌کند.

7.مدیریت رطوبت و کیفیت گاز

CO2 خشک برای پایداری قوس و جلوگیری از حفره‌زایی ضرورت دارد. ورود رطوبت از اتصالات شل، شیلنگ‌های نفوذپذیر یا میعان در مسیر سرد رخ می‌دهد و باید با انتخاب شیلنگ‌های استاندارد، عایق‌بندی مناسب، و دوری از گذرگاه‌های سرد کنترل شود. در صورت نیاز از گرم‌کن رگلاتور مورد تایید استفاده شود تا پدیده‌ی یخ‌زدگی کاهش یابد و افت فشار ناگهانی رخ ندهد. ثبت دبی مصرف و تطبیق آن با نرخ تولید برای تشخیص نشتی‌های پنهان به‌کار گرفته شود.

8.برنامه بازرسی های دوره ای

8.برنامه بازرسی های دوره ای

تقسیم‌بندی بازرسی به بازدید روزانه‌ی چشمی، کنترل هفتگی عملکرد و آزمون‌های فصلی یا شش‌ماهه برای فشار، نشتی و کالیبراسیون ابزار توصیه می‌شود. در بازدید روزانه وضعیت ظاهری، صدای نشت و بوی غیرمعمول بررسی شود. در بررسی‌های هفتگی عملکرد رگلاتور، پایداری فشار خروجی و سلامت شیلنگ‌ها ارزیابی شود. در دوره‌های بلندمدت آزمون نشتی با کف صابون یا دستگاه آشکارساز و ارزیابی تاریخچه‌ی خرابی‌ها انجام و اقدامات اصلاحی ثبت شود.

9.نشتی یابی و کنترل فشار

آزمون کف صابون روی تمامی اتصالات پس از هر بار باز و بسته‌کردن انجام شود و تشکیل حباب به عنوان نشتی قطعی تلقی شود. هرگز از شعله برای نشتی‌یابی استفاده نشود. پس از پایان کار ابتدا شیر اصلی بسته و سپس فشار باقی‌مانده از مسیر پایین‌دست تخلیه شود تا قطعات تحت تنش دائمی باقی نمانند. مانومتر به صفر بازگردانده شود و سیستم در حالت ایمن رها شود.

10.انبارداری و حمل و نقل

سیلندرها به‌صورت عمودی و مهار‌شده ذخیره شوند و فاصله‌ی ایمن از منابع گرما حفظ شود. تفکیک سیلندرهای پر و خالی با برچسب‌گذاری روشن انجام شود تا مخلوط‌کردن و خطای فرآیندی رخ ندهد. حمل با گاری مخصوص و با کلاهک محافظ انجام شود و از غلطاندن روی بدنه پرهیز شود. در خودروهای دربسته تهویه‌ی کافی تامین شود و توقف‌های طولانی در آفتاب داغ اجتناب شود.

11.کالیبراسیون و صحت سنجی ابزار

مانومترها و فلو‌مترها در فواصل زمانی مشخص با مرجع معتبر صحت‌سنجی شوند تا قرائت‌های انحراف‌یافته به تنظیمات نادرست فرآیند منجر نشوند. برچسب کالیبراسیون با تاریخ اعتبار روی دستگاه درج شود و در صورت انقضا از مدار خارج شود.

12.مستند سازی و آموزش

ثبت سوابق بازرسی، تعمیر، تعویض قطعه و رخدادها به شکل پیوسته انجام شود تا الگوهای خرابی شناسایی شوند و پیشگیری هدفمند اجرا شود. آموزش اپراتورها درباره‌ی باز و بسته‌کردن صحیح، تشخیص نشتی، اقدام در شرایط اضطراری و گزارش‌دهی به‌موقع به‌صورت دوره‌ای تکرار شود و ارزیابی اثربخشی آموزش با بازآزمون انجام شود.

13.خطاهای رایج و راهکارها

باز کردن ناگهانی شیر و ضربه‌ی فشار به رگلاتور، رها کردن سیستم با فشار پس از اتمام کار، استفاده از شیلنگ نامناسب، بی‌توجهی به تاریخ هیدروتست و تمیز نکردن نازل از رایج‌ترین خطاها محسوب می‌شوند. جایگزینی این رفتارها با باز کردن تدریجی، تخلیه‌ی فشار با نظم، انتخاب قطعات استاندارد، پایش تاریخ‌ها و نظافت منظم، پایداری فرآیند و ایمنی را تضمین می‌کند.

نتیجه گیری

نگهداری تجهیزات CO2 با تکیه بر شناخت اجزا، رعایت اصول ایمنی، کنترل شرایط محیطی، بازرسی‌های زمان‌بندی‌شده، مستندسازی دقیق و آموزش مستمر معنا پیدا می‌کند. نتیجه‌ی این رویکرد افزایش طول عمر، کاهش توقف تولید، ارتقای کیفیت و اطمینان از ایمنی پرسنل خواهد بود و هزینه‌های پنهان ناشی از خرابی و دوباره‌کاری را به‌طور چشمگیر کاهش خواهد داد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *